Wie is verantwoordelijk voor betrouwbare informatie?

Wie is verantwoordelijk voor betrouwbare informatie?

Frits Bussemaker, voorzitter van het Institute for Accountability in the Digital Age, sprak op een congres in Sri Lanka over wie verantwoordelijk is voor betrouwbare informatie.

Op 28 september vierde Unesco, alweer voor de derde keer, de ‘Internationale Dag voor Universele Toegang tot Informatie’. Het hoofdevenement was dit jaar de conferentie The Asian Digital Revolution: Transforming the Digital Divide into a Dividend through Universal Access in Colombo, Sri Lanka.

Verantwoordelijkheid

Frits Bussemaker, voorzitter van de Institute for Accountability in the Digital Age was een van de sprekers op dit congres. In de opening pleitte Ranil Wickramasinghe, de premier van Sri Lanka, voor een ‘op kennis gebaseerde samenleving’ (knowledge-based society), maar die kennis moet wel betrouwbaar, integer en compleet zijn. Dat is het moment waarop het begrip ‘verantwoordelijkheid’ (accountability) zijn intrede doet in de discussie, en hierover ging dan ook de bijdrage van Bussemaker.

Nationale overheden

De verantwoordelijkheid voor betrouwbare informatie ligt voor een deel bij de nationale overheden. Veel landen hebben wetgeving voor toegang tot overheidsinformatie, zoals bij ons de WOB. Op de conferentie was veel aandacht voor de ‘Global Right to Information’ Index van het Canadese Centre for Law and Democracy. Het is interessant om te zien dat landen als Sri Lanka (131), India (128) en Afghanistan (138) op deze Index beduidend beter scoren dan Nederland (82), IJsland (64) of Duitsland (54).

Acht principes

Maar ook andere groepen, zoals private partijen en maatschappelijke organisaties, hebben een verantwoordelijkheid in het vergroten van de toegang tot informatie. Bussemaker informeerde de deelnemers over de acht principes die het Institute for Accountability in the Digital Age op dit moment opstelt. Die principes stellen onder meer dat het internet gebaseerd dient te zijn op de mensenrechten, democratie en eerbiediging van de wet; dat het beheer van internet de inbreng van vele partijen behoeft, en dat maatregelen transparant en technologie-neutraal moeten zijn. De Hague Principles in wording vertonen veel overlap met de ROAM-principles voor Internet Universaliteit die Unesco al eerder omarmde. Bussemaker zal bij de organisatie van de volgende Hague Summit (najaar 2019) samenwerken met Aziatische experts die hij in Colombo heeft leren kennen.

Loading...