Hedendaagse diasporische stadscultuur is een term die staat voor cultuuruitingen voortkomend uit groepen met een migratieachtergrond [1]. Wereldwijd zijn deze stadsculturen zeer invloedrijk. Denk bijvoorbeeld aan de hiphopcultuur, ontstaan in de jaren ’70 en inmiddels een van de grootste culturele invloeden ter wereld. Binnen deze stroming zijn veel jonge ondernemende makers actief. Zij vormen een creatief ecosysteem dat min of meer op eigen kracht draait, zonder connecties met de ‘systeemwereld’ van beleidsmakers, fondsen en culturele instellingen. Onderling noemen ze zichzelf ‘de Culture’. Hun uitingsvormen, zoals ontwerp, mode, muziek, film en kunst, zijn beïnvloed door culturen van over de hele wereld en sterk geworteld in een postkoloniale stedelijke identiteit. Het gaat daarbij om trots te zijn op wie je bent en waar je vandaan komt. En om jongeren te inspireren dat dromen werkelijkheid kunnen worden.

Middenin de samenleving

Deze stadsculturen staan middenin de samenleving en zijn in staat veel mensen – waaronder grote groepen jongeren – te bereiken. Vanwege die invloed kunnen deze culturen ook bijdragen aan het oplossen van complexe maatschappelijke vraagstukken. De Unesco Commissie vindt dat dit creatieve potentieel meer ondersteuning en erkenning verdient. Zowel vanuit de overheid als vanuit culturele instellingen en fondsen zijn er nog te weinig contacten met deze gemeenschappen.

Tijdens een door de Commissie georganiseerd event over immaterieel erfgoed en werelderfgoed in november 2022 vond een sessie met vertegenwoordigers van de Culture plaats. Een van de panelleden, Jefferson Osei (Daily Paper), verwoordde het als volgt: “Er waren heel veel deuren voor ons gesloten, die we zelf hebben moeten intrappen. We willen niet dat de generaties na ons dat ook moeten meemaken.”

Creatief potentieel

In haar advies zal de Commissie een antwoord formuleren op de vraag hoe het creatieve potentieel van deze makers verder tot bloei kan worden gebracht en een positieve impact kan hebben bij een breed scala aan problemen in de samenleving. Het erkennen en waarderen van deze gemeenschap en hun perspectieven zal de culturele sector toekomstbestendiger maken.

Eind 2023 verwacht de Unesco Commissie haar advies te presenteren. Het advies wordt voorbereid en samengesteld met vertegenwoordigers uit de community (van bestuurders tot makers).

[1] De term is gemunt door Malique Mohamud van advies- en ontwerpbureau Concrete Blossom uit Rotterdam.