Microalgen als grondstof

Microalgen worden beschouwd als één van de meest veelbelovende grondstoffen voor het duurzaam leveren van ingrediënten voor voedsel of niet-voedsel producten. In Europa kunnen voedsel en brandstof geproduceerd worden door gebruik van microalgen zodat men niet afhankelijk is van fossiele brandstoffen of te importeren grondstoffen voor de landbouw.

Soepele invoering

Maria Barbosa wil een soepele invoering van microalgenbiotechnologie in onze maatschappij bevorderen. Haar doel is de ontwikkeling van op biotechnologie gebaseerde duurzame industriële procesketens en producten op microalgenbasis, de meest duurzame grondstoffen voor levensmiddelen, veevoer, cosmetica, chemicaliën en brandstof.

Kinderschoenen

Biotechnologie met microalgen staat momenteel nog in de kinderschoenen, maar is een groeiend onderzoeksgebied met de potentie om in te zetten in commerciële en industriële activiteiten. Het biedt veel wetenschappelijke uitdagingen, zowel op fundamenteel als op technologisch gebied. Het onderzoek van Maria Barbosa richt zich op de vertaling van fundamenteel onderzoek naar toegepaste methoden voor een maximale productie van stofwisselingsprocessen door microalgen. Dit is een nieuw onderzoeksgebied, waarin cel- en stofwisselingsprocessen begrepen moeten worden en geïntegreerd in processen en technologie. Wageningen UR en AlgaePARC hebben door het werk van Maria Barbosa een internationaal leidende rol ontwikkeld op het gebied van microalg-productiegrondstoffen.

Tijd bij het NIAS

Met deze beurs zal Maria Barbosa bij het NIAS werken aan het identificeren van de vereiste synergie tussen fundamenteel en toegepast onderzoek in dit vakgebied. De uitkomsten van het onderzoek zullen beschreven worden in een wetenschappelijk artikel, er zullen definities opgezet worden voor onderzoekslijnen voor een nieuwe leerstoel en er komt een projectvoorstel over dit onderwerp. Hierdoor zal deze duurzame microalgenbiotechnologie een extra impuls krijgen.
 

PAH

PAH is een ongeneeslijke longziekte die gekenmerkt wordt door een toenemende bloeddruk in de longenslagader. Patiënten komen uiteindelijk te overlijden aan de gevolgen van het falen van de rechterhartspier. De hoogte van de bloeddruk in de longslagader bij PAH-patiënten kan echter het moment van hartfalen niet voorspellen. Dit suggereert dat andere factoren ook een rol spelen.

Genetische variatie

De onderzoekshypothese van Frances de Man is dat een genetische variatie in het type 2 receptor van de bone morphogenetic proteins (BMPR2) het respons van de rechterventrikel verslechtert om zich aan te passen aan de toegenomen overbelaste bloeddruk bij PAH. Rechterhartspierfalen is niet hetzelfde als linkerhartspierfalen. Vaak wordt gedacht dat het onderliggende proces gelijk is. De rechter en linker hartspier verschillen echter significant op embryologisch, structureel en functioneel gebied. Hierdoor is een directe vertaling van kennis van de ene hartspier naar de andere niet mogelijk. Op het gebied van de rechterhartspier is nog veel onbekend.

Tijd op het NIAS

De Nederlandse beurs For Women in Science geeft Frances de kans om op het NIAS eerder verkregen gegevens te analyseren en te publiceren en om de resultaten te bespreken met andere experts op dit gebied. Met de resultaten uit haar onderzoek hoopt ze de uiteindelijk de behandeling en levensverwachting van PAH-patiënten te kunnen verbeteren.