Waar we in eerste instantie op onderwerpen doken waar we niet altijd direct mee te maken hadden, zoals erfgoed in conflict of de maatschappelijke diensttijd, kwam plotsklaps een ontelbare hoeveelheid problemen door  corona onder het vergrootglas te liggen. Er moesten en moeten keuzes worden gemaakt in de maatschappij  over leven en dood, over ziekte en zorg, over de rijksfinanciën en de doorloop van het onderwijs. Keuzes die sociaal-cultureel maar vooral ook politiek bepaald worden.

Jongeren

In mei volgde de oproep van minister-president Mark Rutte aan jongeren om met ideeën te komen om de nieuwe manier van samenleven vorm te geven. Ondertussen was het juist stil in onze jongerencommissie-appgroep. Alle energie waarmee we in september waren begonnen, verdween met de stroom aan impactvolle berichten en bijkomende onzekerheid. Van dagelijkse onduidelijkheid over wat je studie van je verlangt, in afwachting van informatie over de eindexamens, een eerste baan willen vinden na je opleiding, van het continue leven online en dan aan het einde van de dag het liefst je telefoon uit het raam willen mikken. En dit is een luxepositie ten opzichte van de situatie waarin veel mensen, jong en oud, binnen Nederland of elders ter wereld, zich bevinden.

Kansen

We gaan een nieuw schooljaar in met vergelijkbare en nieuwe uitdagingen. Daarmee doel ik niet alleen op de ongelijke verdeling van culturele instellingen tussen verschillende regio’s en op het privilege van bijles kunnen krijgen. Er liggen een hoop kansen om de komende maanden, jaren, gebruik te maken van wat er al in de omgeving is. Zo laten de overvolle stadsparken en natuurgebieden zien hoe belangrijk het is om toegang te hebben tot groen in de stad en tot publieke ontmoetingsplekken. Daarnaast heeft de economie minder grote klappen gekregen op plekken waar kunst en cultuur leven op straat bracht. En in het onderwijs blijken er leerlingen te zijn die juist baat hebben bij online onderwijs. Oftewel: er is veel te leren van de afgelopen periode. Dit is het moment om een positieve draai aan de samenleving te geven. Er liggen een hoop kansen voor het oprapen – en dat is een oproep aan iedereen, niet alleen aan de jonge generatie.

Iris Nibbering was tot 1 september voorzitter van de Unesco Jongerencommissie