Gelegen ten westen van Rio de Janeiro, belichaamt de site een succesvol project dat gedurende meer dan 40 jaar is ontwikkeld door landschapsarchitect en kunstenaar Roberto Burle Marx (1909-1994) om een ​​"levend kunstwerk" en een "landschapslaboratorium" te creëren met behulp van inheemse planten en puttend uit modernistische ideeën. Begonnen in 1949, heeft de tuin de belangrijkste kenmerken die de landschapstuinen van Burle Marx gingen definiëren en de ontwikkeling van moderne tuinen internationaal beïnvloedden. De tuin wordt gekenmerkt door bochtige vormen, uitbundige massabeplanting, architectonische plantarrangementen, dramatische kleurcontrasten, gebruik van tropische planten en het incorporeren van elementen uit de traditionele volkscultuur. Tegen het einde van de jaren zestig huisvestte de site de meest representatieve verzameling Braziliaanse planten, naast andere zeldzame tropische soorten. Op de site groeien 3.500 gekweekte soorten tropische en subtropische flora in harmonie met de inheemse vegetatie van de regio, met name mangrovemoerassen, restinga (een duidelijk type tropisch en subtropisch vochtig breedbladig bos) en het Atlantische Woud. Sítio Roberto Burle Marx vertoont een ecologische opvatting van vorm als een proces, inclusief sociale samenwerking die de basis vormt voor behoud van milieu en cultuur. Het is de eerste moderne tropische tuin die op de Werelderfgoedlijst staat.