Deze werelderfgoedsite bestaat uit zeventien archeologische vindplaatsen in het zuidelijke deel van het eiland Hokkaido en het noorden van Tohoku. De omgeving van de vindplaatsen varieert van bergen en heuvels tot vlaktes en laaglanden, van baaien in het binnenland tot meren en rivieren. Ze vormen een unieke getuigenis van de ontwikkeling gedurende zo'n 10.000 jaar van de pre-agrarische maar sedentaire Jomon-cultuur en het complexe spirituele geloofssysteem en rituelen van Jomon. Het getuigt van de opkomst, ontwikkeling, volwassenheid en aanpassingsvermogen aan veranderingen in het milieu van een sedentaire jager-visser-verzamelaarsmaatschappij die zich ontwikkelde vanaf ongeveer 13.000 v.Chr. Uitingen van Jomon-spiritualiteit kregen tastbare vorm in objecten zoals gelakte potten, kleitabletten met de indruk van voeten, de beroemde dogu-beeldjes met bril, maar ook op rituele plaatsen zoals grondwerken en grote steencirkels met een diameter van meer dan 50 meter.