Geschiedenis
Meteora is een bijzonder gebied met hoge rotsen, waar monniken zich in de 11e eeuw vestigden. De hoge rotsen worden ook wel de ‘zuilen van de hemel’ genoemd. In de 12e eeuw bouwden ze een kleine kerk aan de voet van een van de rotsen. In de 14e en 15e eeuw werden op de rotsen 24 kloosters gebouwd, omdat het kluizenaarsleven weer populair werd. In de 16e eeuw bloeiden ze, en beroemde schilders maakten er indrukwekkende muurschilderingen. Sinds de 17e eeuw raakten veel kloosters in verval. Vandaag de dag wonen er nog monniken en nonnen in vier kloosters: Hagia Stephanos, Hagia Trias, Varlaam en het Grote Meteora.

Unieke kenmerken
Meteora betekent ‘zwevend in de lucht’. Het gebied bestaat uit hoge zandstenen rotsen van meer dan 400 meter, die miljoenen jaren geleden zijn gevormd. De gebouwen passen goed in de natuurlijke omgeving en zijn bijzonder om te zien. De schilderingen in de kloosters uit de 16e eeuw zijn belangrijk voor de Griekse kunstgeschiedenis. De kloosters zijn met zorg gerestaureerd, met traditionele technieken. Meteora ligt in een beschermd natuurgebied met zeldzame planten en dieren.