De zeventien sites die bij dit transnationale werelderfgoed behoren zijn verspreid over zeven landen en getuigen van de uitvinding van een nieuwe architecturale taal die een breuk maakte met het verleden. De bouwwerken zijn in de loop van vijftig jaar neergezet, een periode van “geduldig onderzoek”, zoals Le Corbusier haar omschreef. Het Complexe du Capitole in Chandigarh (India), het Nationaal Museum voor Westerse Kunst in Tokio (Japan), het Huis van Dr. Curutchet in La Plata (Argentië) en het Unité d'habitation in Marseille (Frankrijk) laten nieuwe architecturale oplossingen en technieken zien die de Moderne Beweging in de 20ste eeuw ontwikkelde en toepaste om tegemoet te komen aan de behoeften van de samenleving. Deze creatieve meesterwerken getuigen ook van de internationalisering van de architectuurpraktijk over de hele wereld.