Dit complex van enorme, onderling verbonden grotten ligt dicht bij de westkust van het eiland Borneo, in het centrum van Nationaal Park Niah. Het bevat de oudst bekende sporen van menselijke interactie met het regenwoud, die minstens 50.000 jaar teruggaat, van het Pleistoceen tot het Midden-Holoceen. De rijke archeologische vondsten, prehistorische rotstekeningen en bootvormige graven aan de noordkant van het massief laten het leven van mens en natuur in deze periode zien. Ze dragen veel bij aan de kennis over de ontwikkeling, aanpassing en migratie van mensen in Zuidoost-Azië, maar ook wereldwijd. Lokale gemeenschappen volgen nog steeds een oude traditie van “molong” – ‘neem alleen wat je nodig hebt’ – wanneer ze guano en eetbare vogelnesten uit de grotten verzamelen.