De versterkte stad Jaipur, in de noordwestelijke staat Rajasthan in India, werd in 1727 gesticht door Sawai Jai Singh II. In tegenstelling tot andere steden in deze heuvelachtige regio, werd Jaipur op een vlakte gebouwd, volgens een plattegrond met invloed van de Vedische architectuur. De straten zijn voorzien van zuilengalerijen die elkaar kruisen in het centrum en daar grote openbare pleinen creëren die chaupars worden genoemd. Markten, kraampjes, residenties en tempels gebouwd langs de hoofdstraten hebben uniforme gevels. De stadsplanning toont een uitwisseling van ideeën van oude hindoeïstische, moderne Mughal- en westerse culturen. De plattegrond is een model dat in het Westen prevaleert, terwijl de organisatie van de verschillende districten verwijst naar traditionele hindoe-concepten. Ontworpen als een commerciële hoofdstad, heeft de stad haar lokale commerciële, ambachtelijke en coöperatieve tradities tot op de dag van vandaag behouden.