Geschiedenis
Dit werelderfgoed bestaat uit 139 begraafplaatsen en gedenktekens langs het Westelijk Front van de Eerste Wereldoorlog. Het gebied strekt zich uit van de Noordzee in België tot aan de Frans-Zwitserse grens. In dit gebied werd tussen 1914 en 1918 oorlog gevoerd. Op dit front vielen miljoenen doden, waaronder veel gewone burgers die als soldaat waren opgeroepen. Voor het eerst in de geschiedenis kregen bijna alle slachtoffers een individuele grafsteen of werden ze bij naam genoemd. Dit zorgde voor een nieuwe manier van herdenken en was voor veel landen belangrijk om het verdriet een plek te geven.

Unieke Kenmerken
De sites liggen verspreid van het noorden van België tot het oosten van Frankrijk. Ze verschillen in grootte en stijl: van grote erevelden met duizenden graven tot kleine begraafplaatsen of eenvoudige monumenten. Veel van deze plekken zijn speciaal ontworpen als stille plekken voor herinnering, herdenking en bezinning. Er zijn mooie materialen gebruikt, zoals natuursteen, en bekende architecten, kunstenaars en tuinontwerpers hebben meegewerkt aan het ontwerp. De plekken worden nog steeds bezocht door miljoenen mensen. Ze herdenken de gevolgen van de oorlog en staan stil bij vrede en verzoening.