In de droge regio's van Iran worden agrarische en permanente nederzettingen vaak voorzien van water door het eeuwenoude qanat-systeem. Met behulp van de zwaartekracht tapt men via ondergrondse tunnels – vaak van kilometers lang – water af uit hoger gelegen grondwaterhoudende bodemlagen, ook wel aquifers genoemd. De elf qanaten waaruit het systeem bestaat bevatten rustplaatsen voor arbeiders, waterreservoirs en watermolens. Het traditionele gemeenschappelijke watermanagementsysteem functioneert nog altijd en maakt een gelijkwaardige en duurzame vorm van waterverdeling mogelijk. De qanaten zijn een exceptioneel voorbeeld van culturele tradities en beschavingen in droge woestijngebieden.