In 2019 wonnen Lisa Becking en Sandra Khor Manickdam een l'Oréal-Unesco ‘For Women in Science’-beurs.
2019: Becking & Manickam
Lisa Becking
Lisa Becking (1978) is onderzoeker en universitair docent Mariene Ecologie aan Wageningen University (WUR). Haar onderzoek richt zich op het ontwikkelen van een interdisciplinair en duurzaam beheersysteem van koraalriffen die bedreigd worden door toeristische activiteiten. Deze sociaalecologische systeembenadering brengt de veerkracht van het ecosysteem samen met de governance, economische en maatschappelijke factoren die het ecosysteem beïnvloeden.
Becking is lid van de Jonge Akademie en kreeg onder meer een NWO-VENI-beurs en een NWO Rubiconbeurs toegewezen. Zij heeft een maandelijkse column in de Volkskrant.
Proefschrift
Lisa behaalde haar masters maritieme ecologie in 2004 aan de Universiteit van Amsterdam en schreef haar proefschrift Maritieme ecologie & evolutie aan de Universiteit van Leiden en aan het Naturalis in 2012. In de afgelopen Jaren ontving Lisa meerdere beurzen en prijzen.
Ecosystemen
Lisa onderzoekt het koraal en maritiem leven bij Bird’s Head Seascape in West Papua, Indonesië. Het lokale ecosysteem verkeert hier, als één van de weinige plekken op aarde, in zeldzaam goede staat. In haar onderzoek analyseert zij waarom het ecosysteem juist hier zo floreert en tracht daarmee vast te stellen onder welke criteria zulks mogelijk is. Tegelijkertijd lijdt ook dit gebied onder de toenemende druk van toerisme en bevolkingsgroei en daarmee wordt de veerkrachtigheid van het ecosysteem getest. Een ‘veerkrachtig’ ecosysteem is op den duur in staat zich aan te passen aan veranderende omstandigheden terwijl essentiële processen intact blijven.
In het onderzoek wordt bewust gekozen voor een sociaal-ecologisch perspectief wat expliciet het verband tussen de veerkrachtigheid van ecosystemen en de plaatselijke economie, bureaucratie en samenleving analyseert. Hiermee wordt getracht een nieuw dynamisch model te ontwikkelen waarmee de weerbaarheid van ecosystemen wordt vergroot onder toenemende druk van toerisme. Zo kan worden vastgesteld welke lokale conservatieprogramma’s bijdragen aan het vergroten van de veerkrachtigheid van koraalriffen en draagt bij aan conservatieprogramma’s die adaptief genoeg zijn om te veranderen aan nieuwe omstandigheden.
Tijd aan het NIAS
Becking zal aan het NIAS werken aan het ontwikkelen van een model voor deze interdisciplinaire analyse, op basis van data die zij de afgelopen tien jaar verzameld heeft in West-Papoea, Indonesië.
Sandra Khor Manickdam
Sandra Khor Manickam (1978) is onderzoeker en universitair docent werkzaam aan de Erasmus School of History, Culture and Communication van de Erasmus Universiteit Rotterdam. Als historica werkt zij op het snijvlak van geschiedenis, antropologie en medische wetenschappen.
Haar onderzoek richt zich op de soms beladen relatie tussen ras en genetica, die enerzijds baanbrekende inzichten biedt in biomedisch onderzoek en anderzijds van oudsher wordt ingezet als voedingsbron van rassendiscriminatie. De manier waarop gekeken wordt naar de relatie tussen ras en genetica kent grote verschillen wereldwijd en is bepalend voor hoe innovaties in genetisch onderzoek ontvangen worden in de samenleving. De tijd aan het NIAS gebruikt Manickam om een Europese subsidieaanvraag te ontwikkelen op basis van een comparatieve analyse van vijf landen.
Nieuwe inzichten
Sandra’s onderzoek richt zich op de geschiedenis en de ontwikkeling van het concept ‘ras’ binnen de geneeskunde en biomedisch onderzoek. De term ‘ras’ zoals die wordt begrepen in biomedisch onderzoek verandert tezamen met nieuwe inzichten op het gebied van genetica waar menselijke diversiteit en uniekheid worden geconceptualiseerd om gespecialiseerde medicijnen en behandelingen te ontwikkelen die toegepast zijn op het individu. Zodoende worden ongelijkheden binnen de zorg bestreden.
Tegelijkertijd heeft de categorie ‘ras’ in de geneeskunde een wisselwerking met ideeën over ras die overvloeien uit andere disciplines, zoals de geschiedenis en sociologie. Het concept ‘ras’ wordt ook deels gevormd door invloeden uit de publieke sfeer, zoals die is beschreven in de wet en in de politiek. Hier ontstaan niet medische inzichten en opvattingen over ras die deels gebaseerd zijn nieuwe inzichten over ras in de genetica. Sandra introduceert een nieuwe manier van kijken waarop biomedisch onderzoek is gevestigd binnen de grotere samenleving en waarbij dus lokale en universele ideeën over ras mengen met de ontwikkelingen vanuit de genetica.
Kennisinteractie
Sandra’s project heeft als doel een nieuw model van kennisinteractie te ontwikkelen, die onderzoekt hoe ideeën over ras en genetisch onderzoek op elkaar inwerken en waarmee het concept ‘ras’ zich ontwikkeld en verandert, en hoe genen zich daadwerkelijk verhouden tot ras. Door dit onderzoek hoopt zij te ontdekken hoe het concept van ras binnen de genetica enerzijds verschillende landen in de wereld beïnvloed en anderzijds hoe die landen op hun beurt het idee over ras binnen de genetica beïnvloeden.