Soms geven erfgoedbeheerders gehoor aan protesten uit de samenleving door de steen des aanstoots in zijn geheel of gedeeltelijk te verwijderen. Wanneer het om materieel erfgoed gaat, betekent dit meestal: slopen of opslaan op een plek die niet toegankelijk is voor publiek. Dit laatste is gebeurd met het Rhodesstandbeeld op de universiteitscampus in Kaapstad.

1. Verwijderen

Ook in de Amerikaanse stad New Orleans zijn, in april 2017, monumenten verwijderd. In totaal ging het om vier sculpturen. Drie ervan beeldden Zuidelijke generaals en politici uit de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) uit, de vierde herinnerde aan een groep blanken die in 1874 heeft geprobeerd het raciaal gemengde stadsbestuur omver te werpen. De burgemeester van New Orleans noemde de monumenten een vergissing. In zijn stad is ongeveer twee derde van de inwoners zwart. Maar ultrarechtse witte groeperingen protesteerden luidkeels tegen de verwijdering. Vanwege doodsbedreigingen werden de bouwlieden die de beelden van hun plek haalden beveiligd door zwaargewapende politieagenten. 

Verwijdering kan een conflict over bepaald erfgoed wegnemen, wanneer er in de samenleving nauwelijks draagvlak is voor behoud. Meestal gaat het zo’n geval om erfgoed dat verbonden is met een collectief verhaal dat door de dominante meerderheid zelf inmiddels als achterhaald wordt beschouwd. Maar wanneer grote groepen nog wél aan het verwijderde erfgoed gehecht zijn, dan zijn er behalve winnaars ook verliezers. In zo’n geval kan deze strategie leiden tot nieuwe onvrede en conflicten.

Loading...