Ontevreden

Ontevreden

Zo, daar zijn we dan, in een nieuw decennium. Terwijl jullie allemaal jullie kerstbomen en vuurwerk opruimen blik ik nog even terug op het laatste jaar.

Als ik denk aan 2019 hoor ik het geluid van burgers, die gedreven door een golf van ontevredenheid de straat op gingen. ‘Luister nou naar mij!’ riepen de boeren, leraren, zorgmedewerkers en extinction rebellion in de vorm van protesten.

Niet alleen hier, maar ook buiten Nederland gaven burgers aan ontevreden te zijn. De gele hesjes in Frankrijk, Brexit voor de Britten en de jeugd in Hongkong. Allemaal tekenen dat de manier waarop het ging niet naar tevredenheid was. En waarom niet? De burgers voelen zich niet gehoord.

Voor burgers die met name bezig zijn met het verdienen van de huur van volgende maand worden besluiten genomen waar zij nooit voor hebben gestemd. De bevolking heeft het gevoel alsof ze in een hamsterwiel zit dat maar blijft draaien, met de vraag of de politiek nog wel oplossingen biedt. De bevolking wordt door één ding gebonden; namelijk ontevredenheid over de regels die de regering invoert. En dan laat de regering ook nog eens zien dat zij de regels zelf niet zo heel belangrijk vindt. Zo lieten de Europarlementariërs deze maand 120 auto’s door hun chauffeurs van Brussel naar Straatsburg rijden, terwijl ze zelf met het vliegtuig gingen. Dan voelt het heel wrang dat wij binnenkort 100 moeten gaan rijden. Zoals Tommy Shelby uit de Netflix-serie Peaky Blinders al zei: ‘For those who make the rules, there are no rules.’

Een nieuw decennium begint. Laten wij (en dat betekent vooral de politiek) niet alleen horen, maar ook luisteren. Iemand nog zin in een oude oliebol?

Loading...