Het archeologische gebied van Çatalhöyük bestaat uit twee heuvels die 20 meter uitsteken boven de Konya-vlakte op het zuidelijke Anatolische Plateau. De grotere oostelijke heuvel bevat achttien niveaus van neolithische bewoning tussen 7400 en 6200 voor Christus, waaronder muurschilderingen, reliëfs, sculpturen en andere symbolische en artistieke uitingen. De westelijke heuvel toont de culturele ontwikkeling tijdens de chalcolithische periode van 6200 tot 5200 voor Christus. Catalhöyük toont de overgang aan van dorpen naar een stedelijke agglomeratie, die daar meer dan 2000 jaar gehandhaafd bleef. Het gebied wordt gekenmerkt door een unieke straatloze reeks woningen, geclusterd met hun achterkanten tegen elkaar en toegang via het dak.