Namhansanseong werd ontworpen als een hoofdstad waarnaar de Joson Dynastie (1392-1910) in geval van nood kon uitwijken. Het ligt in een bergachtig gebied, 25 kilometer ten zuidoosten van Seoul. De stad werd gebouwd en verdedigd door boeddhistische monniksoldaten en kon 4000 mensen herbergen. Daarnaast vervulde Namhansanseong belangrijke bestuurlijke en militaire functies. De vroegste resten dateren uit de 7e eeuw, maar de stad werd meerdere keren herbouwd, met name aan het begin van de 17e eeuw in afwachting van een aanval van de Sino-Manchu Qing dynastie. De noodhoofdstad stad belichaamt een synthese van defensieve militaire bouwconcepten uit die periode – gebaseerd op Chinese en Japanse invloeden – en veranderingen in versterkingsmethoden als gevolg van de introductie van westerse buskruitwapens. De stad die altijd bewoond is geweest en lange tijd de provinciale hoofdstad was, laat een militaire, burgerlijke en religieuze variëteit zien. Hierdoor is Namhansanseong een symbool geworden van Koreaanse soevereiniteit.