Hyrcaanse bossen

Beech Forest, Mazandaran. (Photo: © Fariba Babaei | whc.unesco.org/en/documents/166783)
Taxus baccata, Afra Takhte forest reserve. (Photo: © Farhad Masoudi | whc.unesco.org/en/documents/166787)
Taxus baccata, Afra Takhte forest reserve. (Photo: © Farhad Masoudi | whc.unesco.org/en/documents/166792)
Boola forest, Mazandaran Province. (Photo: © Ardalan Daryaei | whc.unesco.org/en/documents/166795)
Siahroud-e-Roudbar, Dorfak peak view. (Photo: © Fariba Babaei | whc.unesco.org/en/documents/166819)
Khoshk-e-Daran; swamp forest of Pterocaryo-Alnetum. (Photo: © Hans D. Knapp | whc.unesco.org/en/documents/166836)

De Hyrcaanse bossen zijn een uniek bebost massief dat zich 850 km lang uitstrekt langs de zuidelijke kust van de Kaspische Zee. De geschiedenis van deze loofbossen gaat 25 - 50 miljoen jaar terug, toen ze het grootste deel van deze noordelijke gematigde regio bedekten. De bossen trokken zich terug tijdens de Kwartaire ijstijden en breidden zich weer uit toen het klimaat milder werd. Hun floristische biodiversiteit is opmerkelijk: 44% van de vaatplanten die in Iran bekend zijn, zijn te vinden in de Hyrcaanse regio, die slechts 7% van het land beslaat. Tot op heden zijn 180 soorten vogels – typisch voor breedbladige gematigde bossen – en 58 soorten zoogdieren geregistreerd, waaronder de iconische Perzische luipaard (Panthera pardus tulliana). In 2023 werd dit werelderfgoed uitgebreid met de valleien Dangyaband en İstisuchay in Azerbeidzjan. De nieuwe onderdelen bevatten zeer waardevolle oerbossen die een aanvulling vormen op de reeds ingeschreven onderdelen in Iran. Ze behoren tot dezelfde boog van bossen die langs de Kaspische Zee loopt. De oudste bomen die hier te zien zijn, zijn 300-400 jaar oud en sommige zijn mogelijk wel 500 jaar oud.

Meer informatie op de internationale site van Unesco
Azerbeidzjan
Azerbeidzjan
Iran
Loading...