Camagüey is een van de eerste zeven dorpen die de Spanjaarden stichtten in Cuba. Het ontwikkelde zich tot het prominente stedelijk centrum van een binnengebied met veeteelt en suikerindustrie. In 1928 ontwikkelde de stad zich op basis van een onregelmatig stedelijk patroon met een systeem van grote en kleine pleinen, kronkelende straten, steegjes en onregelmatige stedelijke wijken, zeer uitzonderlijk voor een Latijns-Amerikaanse koloniale stad. De stad weerspiegelt tal van stijlen: neoklassiek, eclectisch, art deco, Neokoloniaal, Art Nouveau en rationalisme. Het historisch centrum van Camagüey is 54 hectare groot en is een uitzonderlijk voorbeeld van een traditioneel stedelijke nederzetting, die relatief geïsoleerd is van de belangrijkste handelsroutes.