Taxila illustreert de verschillende stadia in de ontwikkeling van een stad aan de Indus; van de oude neolithische grafheuvel van Saraikala, tot de aarden wallen van Sirkap in de 2e eeuw voor Christus en de stad Sirsukh uit de 1e eeuw na Christus. De stad onderging afwisselend de invloed van Perzië, Griekenland en Centraal-Azië. Van de 5e eeuw voor tot de 2e eeuw na Christus was het een belangrijk boeddhistisch centrum van onderwijs. Taxila is een uitgestrekt complex van ruïnes waaronder een mesolithische grot (khanpur grot), vier nederzettingen (Saraidala, Bhir, Sirkap en Sirsukh) en een aantal boeddhistische kloosters uit verschillende periodes.