Dit 13e-eeuwse versterkte klooster behoort tot de Teutoonse orde. Het werd aanzienlijk uitgebreid en verfraaid na 1309 toen de zetel van de Grote Meester hierheen verhuisde vanuit Venetië. Het is een bijzonder mooi voorbeeld van een middeleeuws kasteel, gebouwd van baksteen. Het kasteel raakte later in verval, maar het werd zorgvuldig gerestaureerd in de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw. Veel van de conserveringstechnieken die nu standaard zijn, werden hier ontwikkeld. Na zware schade in de Tweede Wereldoorlog werd het kasteel opnieuw hersteld met behulp van gedetailleerde documentatie opgesteld door eerdere conservatoren.