De zone Paquimé, Casas Grandes bereikte haar hoogtepunt in de 14e en 15e eeuw. Het gebied speelde een belangrijke rol in de handel en de culturele contacten tussen de Pueblo cultuur van het zuidwesten van de Verenigde Staten, het noorden van Mexico en de meer geavanceerde beschavingen van Midden-Amerika. De uitgebreide ruïnes zijn het bewijs van een vitale cultuur – perfect aangepast aan de fysieke en economische omgeving – die plotseling verdween op het moment van de Spaanse verovering. De overblijfselen tonen ook de ontwikkeling van de lemen architectuur in Noord-Amerika en de vermenging hiervan met de meer geavanceerde technieken van Midden-Amerika.