Sonnet voor Unesco

Sonnet voor Unesco

Op 12 september namen vier leden van de Nederlandse Unesco Commissie afscheid. Scheidend voorzitter Andrée van Es en commissieleden Jan van den Akker, Dirk van Delft en John Marks kregen ter gelegenheid hiervan een bijzonder afscheidscadeau: een sonnet, geschreven door Ilja Leonard Pfeijffer. 

Sonnet voor Unesco

In tijden dat science-fiction nog zwart-wit was,
is in Parijs een ruimteschip gestrand
met astronauten uit elk werelds land
en kunst aan boord die in die tijd een hit was.

Het met illusies volgeladen schip was
vertrokken naar een toekomstvisioen
van waarden voor de hele mensheid toen
geloof in toekomst nog op ieders lip was.

Het ideaal is een anachronisme,
zoals een waarlijk onbaatzuchtig wezen
op een planeet waar waarheid wordt verkocht.

Maar de herinnering aan optimisme
geeft hoop. Men kan van myopie genezen
als er naar vergezichten wordt gezocht.

 

Van het sonnet is ook een Engelse vertaling gemaakt

Loading...